Seni unutmadım
Yine bir Mayıs sabahıydı
Mendos’da patikalardan inerken hani,
Bir kayanın çatlağından salınan çiçeğin
Ürkek halini
Saklanır gibiydi sanki hoyrat ellerden
Tacı solgun, kokusuz, yarı kapalı
Korkma bizden demiştik
Sevgiyle, aşkla geldik
Hiç kıyar mıyız size
Biraz sohbet, bir derdiniz var mı sorup döneceğiz evimize
Belki bir de fotoğraf çekeriz hatıranız kalsın diye bize
Güneş kızıla döndüğünde
Bulutlar çekilirken yeniden gökyüzüne
Yelkenliler bir bir gizlenirken ufkun derinliklerine
Ve veda vakti geldiğinde
Açmıştı o da yüreğini bize
Tacı bütün ihtişamıyla parlarken, kokusu yayılmıştı yeryüzüne...
Fethiye
H. Murat Öztürk