Toprak sevda kokuyor
Yağmur yorgundu
Rüzgarın canı sıkkın, sert esiyordu
Yapraklar solgun
Tadı yoktu hiç bir şeyin
Sığınacak limanı yoktu aşkın
Bir de başka bak dünyaya
Dingin bir yağmurdan sonra
Toprak mis gibi kokuyor sert esen rüzgârlarla
Doğa uykuya hazırlanıyor
Yakıcı güneş olmadan dolaşacaksın sokaklarda
Aşk iki kişiliktir derler ya
Bırak ölecekse ölsün, sığınacak liman arama
Ölüm sadece sararmış yapraklarında
Tazesi gelecek korkma, mis gibi kokan topraklarda…
Fethiye
H. Murat Öztürk
