Pusulan Devrim
Anka kuşununda ötesindeydi hayallerimiz
Bitmezdi isteklerimiz dileklerimiz
Bazılarının kafası boştu
Kim verdiyse cenneti ona koştu
Kekik kokusuna giden arılar gibi coştukça coştu
Bir sahte cennetti yaratılan
Pınarlarından akıtılan sular borçtu
İçelim kanasıya dediler
Bazılarınınsa kafaları sarhoştu
Biraz çiçek, biraz böcek
Efkarlı bir beste
Hüzzamdan nağmeler
Vay ne de güzel dediler
Çok azı herşeyin farkında
Çoban yıldızı aradılar gökyüzünde yön göstersin diye
Her zaman bir mavi gözlü gelecek değil ya
Güven kendine, pusulan devrim yine…
Fethiye, H. Murat Öztürk
