Hayat
Tut elimden hayat
Hayallerime götür, yeteri kadar sınava tuttun beni
Çok şey istemiyorum senden
Yeşille mavinin buluştuğu yerde yaşatmanı
Biraz huzur, biraz da sevgi
Durmuyorsun, koşup gidiyorsun yaramaz çocuklar gibi
Boşa harcayamam, her anın çöldeki su gibi kıymetli
Demesinler hayallerine koşarken ömrü yetmedi
Göndereceksen eğer öbür tarafa, desinler gülerek gitti
İki yüzlülerden ve nankörlerden koru
Bir gün düşersem
Elimden tutup kaldıracaklarla karşılaştır beni
Cefanı yeterince çektim,
Şaşırt beni, biraz da sefanı yaşat, daha fazla yorma yüreğimi
Senaryosunu senin yazdığın bir film, izlediğim kadarı beni hiç mutlu etmedi
Ver artık birazda, benden çaldıkların yetmedi mi?
Geri ver, gençliğimi, gülümsemelerimi, yüreğimden söküp aldığın ne varsa ver
Kitap olsaydın ilk satırından sonra okumazdım, seni ben seçmedim önüme çıktın, iaden olsa vereceğim seni geri
Vermem diyorsan da hiç birini bu yorgun bedene, umudu ver bari
Gördün hayat kimse susturamadı beni, alışırsın diyenler oldu, başaramadı hiçbiri
Bu kavga bitmedi, görünen o ki bitmeyecek,
Oluruna da bırakmadım ömrüm isyanla geçti, daha da geçecek
Her şeye rağmen Hayat, seviyorum seni…
Fethiye
