Veda,
Ağustos da gitti, arkasından bir tas su dökerken
Yapraklar dallarını terk etmeye başladı rüzgarın peşi sıra bir bir
Günler kısalırken kollarımızı açtık serin gecelere
Yağmur gök gürültüleriyle toprakla buluşurken
Geriye dönüp bakmayan yaz aşklarına mendil salladık
Bir hüzün çöktü gözlerimize
Can yakan güneşten şikayet ederken, ayaz geceler teselli olacak mı, ömürden bir sayfa daha kapatırken bize
Yoksa dağlarla buluşmanın, sarhoşluğu mu üzerimizde
Ağaçlar mı yoksa bedenimiz mi yaprak dökmekte
Günler kısalırken bu telaş ne
Hazırlık mı var uzun kış gecelerine
Az kaldı sarının, turuncunun, kızılın tüm tonlarını dağlarda görmeye
Bir yanımız çocukça sevinirken, Aralığı düşününce, yoksa yaza veda zor mu gelmekte
Gitme desek de içimizden
gidecek Eylül de
Tadını çıkarmalı dağlara, kızıl yapraklara yol almalıyız belki de
Umut getirsin, bereketiyle gelsin, güzel günler getirsin Eylül de
Hepsi boş laf belki de
Baharı hissediyorsak her zaman yüreğimizde
Çiçekler açar her mevsim gönlümüzde
Aşk’a aşıksan eğer, takvimden yapraklar dökülse de
Ölümsüzsün….
04.09.2022 / Fethiye
H. Murat Öztürk
