Geç Kaldın
Yine sırattasın be dostum
Hiç bitmeyecek cehenneminde bu yangın
Odunu çırayı sen aldın, kibriti bile sen çaktın
Farkında mısın?
Ben de, sana yazmak istedim bu şiiri
Okuma alışkanlığın yok ya, mısralar da koptu gitti
Her yerin yara bere içinde
Çöp topla, simit sat yine elindeki sepetle
Hayallerin bile yok senin
Sen o birisine aşık gibiydin
O ne dediyse ayet saydın inandın, öğretilmiş yalanları sen de sıraladın
Yatsı oldu, söndü bütün mumlar
Ben soygun düzenini yıkmaya çalışırken hep şüpheciydin
Anlatmaya çalıştım dinlemedin
Kilitlemiştin gönlünü giremedim
Dilin tedirgindi, yorulmuştu bedenin
Kuytularda gizlendin
Korumadı seni boş vermişliğin,
Boynuna geçti kendine söylediğin yalanlarla dolu ilmeklerin
Kaldır öne eğdiğin başını, göster pişmanlığını
Şimdi kutlayalım uyanmaya geç kalışını
Fethiye
