Yarınsız Adam
Herkese Açık ile paylaşılı
Akşamın yarı karanlığında yıldızlarla baş başa yürüyor
Bir kaçış, bir veda mı, kırık bir sevda mı
Bilmiyor bu yol nereye
Dili yorgun, suskun, yaşam yorgunu
Derinleştikçe zaman masalsı siyaha
Ürkek, sessiz, yürüyor parmak uçlarında
Yelken açık ama ruhu boşlukta
Dalmış düşüncelere
Hapsolmuş kendi bedeninde...
Hayalleri rüyalarına karışmış
Küskün ülkesine ihanet edenlere...
Hatıraları bile gurbette
Annesini kaybetmiş yavru ceylan gibi.
İçi yangın...
Gözyaşını saklıyor koynuna
Yaklaşmayın yanına
Mehtaplı bir gündüzde
Güneşi bekliyor
Mutluluk arıyor küçücük kırıntılarda…
Fethiye
