Masal
Gece yakındı, telefon çaldı
Uzaktaydın, uzun zamandır görmemiştim
Uzandım dokundum
Evet sendin
Hiç beklemediğim anda geldin
Elim ayağım kesildi
Ne hissettiğimi söylemeye hiç olmamıştı cesaretim
Ne geçmişim oldu seninle ne de beklediğim bir geleceğim
Daldım kızıl güneşin demine
Düşündüm ne diyebilirim
Aklımda kalan o kara gözler, o ışık
Tutundum susturduğum umuda
Biraz korkak biraz ürkek
Hasret de dilimi bağlamış ya
Gelsene diyebildim
Bunu duymayı yıllarca bekledim geliyorum dedin
Hayatın gülüşü bu olmalı
Zamanın iç çekişini bitiren
Hasret bıraktığın gözlerinden
Ezgi kokan sesinden yoksunluğum
Gittikçe kök salan yalnızlığımın sonu
Fethiye
