Kos Gel Sevgili
Temiz tabak kalmadı, tezgâh üstü dağ gibi
Kahve makinesi küs, çay da küsmüş olmuyor demli
Koş gel sevgili, bilirsin seni ne çok sevdiğimi
Yaptığın yemekler börekler bitti
Konserve açayım dedim, kapağı pat diye tavana gitti
Ne yiyeceğim ben şimdi
Koş gel sevgili, bilirsin seni ne çok sevdiğimi
Ev desen sessiz, bahçede dolaşıyor kirpi
Çorabım kapıda, gömleğim lekeli
Pantolon buruşuk, düğmesi kopuk
Koş gel sevgili, bilirsin seni ne çok sevdiğimi
Düştüm, uf oldu dizim kocaman öpülmeli
Her yerim yara bere içinde, sarılınca… geçer belki
Koş gel sevgili, bilirsin seni ne çok sevdiğimi
Dolanıyor her yeri, miyav diye şarkı söylüyor
Minnoş kedi aç susuz, zavallı söndü gözünün feri
O da bekliyor hasretle, elinde mama ile gelmeni
Fethiye
