Tutsağım
Gençliği bıraktım ardımda
O bir rüzgardı, gelip geçti anında
Güneşin nasıl doğduğunu, nasıl battığını fark etmemişim..
Yıldırımlar çakmış,
gökyüzü birbirine karışmış
Yağmur bardaktan boşanırcasına yağmış....
Ben onu,
sadece fotoğraflara hapsetmişim
Bir vefasızlıktır gitmiş
Şimdi
Güneş kucağımda doğuyor
Yapraklar, dallar savrulurken her yana
Yıldırımlar çakar,
yağmurlar yağarken;
Bazen saçak altında sevgiyle izliyor
Bazen de,
ıslanıyorum toprak gibi doya doya
Ara sıra
Bir çiçeğin başında duruyorum dağlarda
Hafifçe dokunuyorum,
Seviyorum onu,
renklerini kokusunu bu kez hafızama hapsediyorum,
konuşuyorum onunla...
Hiç biri tutsak değil artık fotoğraflara
Sevgi dolu ceplerim, dağıtıyorum her yana
Güneş özgür, yağmur özgür,
çiçekler özgür
Ben tutsağım şimdi onlara....
Fethiye
