Fethiye dagları (2)
Gülüşün yok sanırlar, duvağındı ya,
yapraklar
Sarardı şimdi
Olmasa ne ki,
Göçmeye başlar ya kuşlar,
bir sessizlik çöker ya ormanlarına
Yağan yağmurla ıslanan toprağının kokusu yeter
Biraz rengin değişti, dinlenmeye çekildin ya
Unutulursun sanırlar
Kazıdın ya o güzelliğin izlerini yüreklere
Kurdurdun ya erişilmez hayaller
Silinmez ki yüreklerden o izler
Öksüz kalmışsın, gözyaşları sel olmuş derler
Yürekler susar
Sana aşklar bitermiş
Suçlu da Eylülmüş, öyle derler
Yaptıkların unutulurmuş, yapamadıkların akıllarda hep
Ben gibi
Bilmezler ne umutlar getirir o gidişler
Gelir yeniden ya
Gelmese bile özlemi yeter…..
Fethiye
H. Murat Öztürk
