Acımıyor artık
Sararmış fotoğraflar düşerken ayaklarıma
Öğrenirim elbet yalnızlığı da
Yokluğun mu?
Bir muhayyer şarkı gibi gelir kulaklarıma
Rüzgarın vurdu sokak lambalarına
Bilmiyorum
Çok mu uzaktasın buralardan, yokluğun ne kadar zaman
Unutamazsın derdin ya
İsmin silindi gitti,
Yüreğimde acımıyor artık, galiba unutuyorum seni
Gözlerin de siliniyor hafızamdan
Saçlarımda kırlar artıyor
Yüzümde de epeyce çizgi, biraz yaşlandım sanki
Bir görsen şimdi beni, elimde şarabım, yüreğim ilkbahar gibi……
Fethiye
H. Murat Öztürk
