Deprem
Daha gün ağarmamışken
Yer sarsıldı Pazarcık’ta
Yayıldı ürkütücü bir sesle dalga dalga
Vurdu en zayıf yerlerinden
Yetmemiş gibi, dondurucu soğuk
Kar
Pijamalarla, çıplak ayaklarla sokağa fırlayanlar
Arka arkaya artçılar
Ayakta kalan binalar da yıkılmaya başladılar
Her yerde çığlık sesleri
Binalar yutmuş bedenleri
İnsanın aklını kaybetmemesi mümkün mü
Bu bir kıyamet
Her yer toz duman
Yollar yarılmış
Sığınacak bir yer yok, arabalar bile enkaz altında
Ölmemiş olmanın sevincini bile yaşayamayanlar
İnsanlar çaresiz
İmdada nasıl yetişmeli
Ne ocaklar söndü şimdi
Kefen bile bulamazken insanlar orada
Kor ateş düşmüşken ülkemin bir yanına
Ne yapabilirim
Büyük, çok büyük acı
Söylenecek söz yok şu an,
Şimdi acıyı paylaşma yaraları sarma zamanı…
Fethiye
